Regelmaat

Het is inmiddels dinsdagavond, tijd om te schrijven. Zaterdag de hele dag in de weer geweest op zoek naar een tuinstel. We hebben het oude achter moeten laten in Nederland, vanwege het hout. Helaas nog niks gevonden. Het was wederom goed weer en het lijkt wel alsof hier altijd de zon schijnt. Maar ja, het is hier zomer. Zondag vroeg opgestaan om naar de oostkust te gaan. Het is ongeveer anderhalf uur rijden om bij de goede golven te komen. Het is een gebied waar geen eilandjes voor de kust liggen. De zee heeft er vrij spel vandaar dat de golven lekker groot zijn. Onderweg er naar toe zie je veel natuurreservaten en de nodige campings. De golven in Mangawhai Heads waren erg hoog en woest. We zijn alleen op het bewaakte strand de zee in gegaan. Het was heerlijk maar we wachten met smart op onze surfbordjes uit Nederland. Op tijd terug want de zon was enorm fel. Je moet je echt met zonnefactor 30 insmeren en een pet dragen. De plekken die je per ongeluk niet goed insmeert zullen dan ook zeker verbranden. Ondanks de voorzorgsmaatregelen toch nog lichtelijk verbrand. Ronald ging met een redelijk verhit hoofd naar kantoor waar hij zichzelf de match stick noemde om andere grappenmakers voor te blijven. Maandag weer naar school met de bekende rituelen. Broodtrommels klaarmaken, uniformen aan, insmeren met zonnefactor, rugzakken inpakken en iedereen naar school brengen Ronald is dan al lang weg. Hildeke start zoals gebruikelijk bij Julia om haar te helpen met de taal. Daarna naar Luuk z’n klas om hem te helpen. Inmiddels is het dan alweer middag. Hildeke vindt het een erg leuke school met leuke leerkrachten. Het is een moderne school met een duidelijke visie “het kind staat centraal en bepaalt zijn eigen leerproces”. Hildeke heeft vanmorgen een korte bijeenkomst gehad over het begeleiden van de leerlingen.
Piet heeft vandaag op school zijn tenniskunsten laten zijn en mag in een van de schoolteams meedoen. Trainingen voor school zijn op dinsdagochtend van 7:30u to 8:30u. Hij gaat ook in Brownsbay trainen en kan vanwege een uitvaller (gebroken enkel) al meteen competitie spelen. Hier wachten we waarschijnlijk nog even mee, want anders verplichten we ons meteen weer tot vanalles. En waarom zou je, er is zoveel moois te beleven in dit land. Han, de trainingen hebben z’n vruchten afgeworpen. Alle trainers beaamde onmiddelijk zijn talent en goede techniek en wilde graag verder aan zijn techniek sleutelen.
Na school gaan we meestal direct het zwembad in. Dat moeten we missen in ons nieuwe huis maar wie weet kunnen we daar zelf iets aan doen. (Mario, wanneer kom jij naar NZ?)

Het leven begint hier steeds meer regelmaat te krijgen. Zelf teruglezend in ons dagboekje hebben we de eerste weken erg veel meegemaakt. Gelukkig zitten we nu in een iets rustiger vaarwater. Dat komt het dagboekje helaas niet ten goede. Maar ga er maar van uit dat geen nieuws goed nieuws is.

Tot de volgende aflevering.

Groeten aan allemaal.